تقدیم به آنکه رفت، اما همیشه حضور دارد .
آهنگ از منصور نریمان وشعر از بیژن سمندر
با صدای عهدیه و همراهی ارکستر ملی رادیو تلوزیون ایران
حالا که دیدی رام تو ام از ما رمیده رفتی
حالا که جان از دست غمت بر لب رسیده رفتی
حالا که دیدی جز تو دگر من آرزو ندارم
ای وای من از دست من دامن کشیده رفتی
حیف از تو که بی وفایی
رفتی که دگر نیایی
من بی تو رفتم از دست
امید من کجایی
فریاد از این جدایی
فریاد از این جدایی
رفتی نگفتی بی تو من بوی تو از که بجویم
من ماندم ویک کوه غم دیگر بگو چه بگویم
حیف از تو که بی وفایی
رفتی که دگر نیایی