هذیان

-        ‫بگذار دلم به هذیان خوش باشد، حالا که واقعیتی نیست.

-        به هرحال گاهی بهانه هایی لازم است که انسان غم زمینی خود را بر زمین بگذارد وبه آسمان رویا - با آنکه هم پروازش است - به سیر آسمانهای خیال بپردازد.

-        اینجا وقتی باران بارید یاد تو بود که بر دلم بارید.

-        دلگیریم نشانه ای شده است برای رفتنت،  ‫می دانم وقتی دلم می گیرد تو می روی.

-        قناعت نشان زیبایی از بزرگی روح لطیف و بارانی توست.

-        باران بی هیچ چشم داشتی به زمین می آید. این فاصله را با تمام عشق طی می کند تا به ما اهالی خاک نوید تازگی و آبادانی بدهد.

-        بساط پر مهر کلامم را باید جمع کنم ناراحتیها را بیرون بریزم سو تفاهمات را دوباره باز نگری کنم.

   ‫آنچه باقی ماند کلام مهرمندانه ی دوست داشتن است که پاک وبی ریا سبکبارانه بر دل خویش می گیرمش وبا او مهر ورزی می کنم

         ‫می خواهم بگویم

      مهربانم

         بمان

        بمان که سخت تنهایم